Koffie drinken met … Saskia E.M. van Dijk

We spreken af met Saskia E.M. van Dijk voor onze wekelijkse rubriek ‘Koffie drinken met’. Saskia is beeldend kunstenaar en geeft kunstlessen in het Koorenhuis. Binnen de beeldende kunst is Saskia van alle markten thuis. Reden genoeg om een afspraak in te plannen en onder het genot van een kopje koffie meer te weten komen.

Vertel wat over jezelf en wat is je relatie met het Koorenhuis?

Ik ben Saskia E.M. van Dijk. Ik ben beeldend kunstenaar. Ik teken en ik schilder, dus dat is vrij werk en ik geef les binnen dit vak.

Ik geef ongeveer vijftien jaar les in het Koorenhuis. Toen het Koorenhuis zelfstandig moest worden heb ik dit omgezet naar het huren van een ruimte. Dus ik ben zelfstandige en ik huur een ruimte in het Koorenhuis. Dat doe ik nu trouwens op dinsdagavond, woensdagavond en donderdagmiddag.

Wat betekent het Koorenhuis voor jou?

Een vaste, gezellige plek. Het is heel erg vertrouwd voor mij. Ik vind het leuk dat wanneer ik hier lesgeef en dat er allerlei verschillende dingen gebeuren. Er lopen kleine meisjes met violen rond, er is dans en je hoort zang in de gangen. Door al deze dingen ademt het gebouw.

Wat inspireerde jou om kunstlessen te gaan geven? Hoe is het allemaal begonnen?

Ik ben ooit met lesgeven begonnen in een buurtcentrum, de Regenvalk. Daar had ik een klein clubje mensen. Ik vind het ontzettend fijn om met iets constructiefs bezig te zijn binnen het beeldende vak en iemand te laten kijken. Ik wil alle dingen die bij het schilderen komen kijken doorgeven en mensen daarop wijzen. Ik overleg graag met mensen en daarbij werk ik heel graag samen. Ik kijk heel erg naar de mens en dat stuur ik een beetje in het tekenen en schilderen. Iedereen heeft een eigen handschrift en zienswijze binnen het tekenen en schilderen.

Het lesgeven is eigenlijk een soort van gegroeid. Ik was twee dagen in de week fietsenmaker dus ik heb dat als bijbaan opgepakt. Daar gaf ik een dag per week ook les en dat is eigenlijk steeds meer uitgebouwd naar alleen lesgeven. Het fietsen maken is na 22 jaar gestopt en toen had ik zoiets van “nu ga ik mij richten op het lesgeven” omdat dat echt mijn hart en bestaan was en nog steeds is. Het is iets waar ik ongelooflijk graag mee bezig ben.

 

“Ik wil alle dingen die bij het schilderen komen kijken doorgeven en mensen daarop wijzen”

 

Voor wie zijn jouw lessen bedoeld?

Volwassenen. Als je bereid bent om te leren en open staat dan ben je bij mij op het goede adres. Als je heel serieus wilt leren tekenen en schilderen dan denk ik dat je bij mij goed terecht kan. Het is ook altijd heel stil in de les, het is geen animatie uurtje. Ik ben wat dat betreft erg serieus.

Hoe zou jij je eigen lessen omschrijven?

Ik werk altijd naar aanleiding van een opdracht. Er staat een stilleven, of als iemand iets anders wilt doen sta ik daar ook voor open. Vaak zie ik wat er gebeurt en krijg ik een nieuw idee over wat we de volgende keer kunnen doen. Ik heb dus niet een plan voor een heel jaar. Ik bekijk het echt per week. Dat maakt het voor mij ook leuk, want ik ben er altijd mee bezig en ik zie altijd nieuwe dingen waarop ik kan inhaken.

Wat wil je de cursisten meegeven tijdens jouw lessen?

Leren kijken en doorzetten. Doorzetten wilt eigenlijk zeggen dat je het moet proberen, ondanks dat je zegt dat je het niet kan. Vaak komt er dan iets verbazingwekkend uit en om dat te kunnen zien, dat is zo erg leuk. Soms hoor je na een paar weken of aan het eind van de les “dat had ik echt nooit gedacht”. Dus heb altijd vertrouwen, dat is zo erg belangrijk.

Hoe is je liefde voor kunst ontstaan?

Eigenlijk is het met de paplepel ingegoten. Mijn vader was graficus, hij etste en mijn moeder zat in de creatieve hoek, zij was bezig met kostuums. Ik zat heel vroeg op ballet en heb heel lang gedanst, ook professioneel. Ik zag altijd  collega’s van mijn vader en kunst voorbij komen. Thuis zaten we altijd al in die hoek.

Wie of wat inspireert jou als het om kunst gaat?

Wat kunstenaars betreft kan het vanaf Jan Mankes, Minderman tot Per Kirkeby zijn, maar de natuur inspireert mij ook en je moet gewoon gaan beginnen. Als je twee lijnen op papier hebt, weet je eigenlijk al hoe je verder moet. Je wilt op een gegeven moment een verhaal vertellen en je kan heel plichtmatig aan het werk gaan maar op het moment dat ik zit en denk “dat ga ik doen” en een dag later is het nog steeds zo, dan denk ik dat ik het echt moet gaan doen. Ik geloof er niet in dat inspiratie uit de lucht komt vallen. Ik denk echt dat je dat zelf in werking moet zetten.

Noem iets waar je trots op bent?

Ik werk altijd in periodes. Dus er zijn periodes waar ik aan het tekenen en schilderen ben, er zijn momenten waarin ik aan het etsen ben en ets collages maak. Ik ben een hele tijd bezig geweest met insecten breien op stopnaalden en zinken doosjes maken. Het is allemaal erg grappig, want als ik terugkijk heb ik verschillende dingen gedaan, maar eigenlijk luister ik heel goed naar wat ik op dat moment wil doen. En dan doe ik het gewoon. Ik trek mij dus niks aan van wat men van mij verwacht. Als ik ergens geen zin meer in heb dan houd ik ermee op en dan ga ik iets anders doen.

Waar zie je jezelf over 5 jaar?

Dat heb ik mij de afgelopen tijd ook afgevraagd. In de coronaperiode heb je genoeg tijd om overal over na te denken. Ik denk dat ik niet veel anders doe dan wat ik nu doe. Ik teken, schilder en geef les.

Hoe ga jij om met deze periode van social distancing? Heb je nog leuke tips om deze periode wat sneller door te komen?

Ik stuur eens in de zoveel tijd een mail, een update naar de cursisten, en ik heb twee keer in de week een ZOOM meeting. Dat wil zeggen dat de mensen dan thuis bezig zijn met hun werk. Ik probeer om af en toe een opdracht door te geven maar dit vak is erg lastig om online te doen. De cursisten sturen mij hun werk via de groepsapp, iedereen kan dat zien. Ik maak daar aantekeningen van en bespreek het daarna via ZOOM. Op deze manier kunnen de cursisten het werk van elkaar zien. Dit is in ieder geval, voor mij maar ook voor de cursisten, om het contact te houden en bezig te blijven. Soms wil ik ze door het beeld trekken en als het echt niet anders kan dan ga ik wel eens bij de cursisten langs. Het is soms namelijk zo frustrerend en er gaat soms zoveel door mijn hoofd en dat moet ik dan even voordoen.

Mijn tip is om te gaan tekenen of ga iets leuks doen om deze periode door te komen.

 

Zou je meer willen weten over Saskia en haar lessen?
Bezoek dan haar website.